Duży wzrost kosztów zakupu wszelkich nośników energii jest w ostatnich kilkunastu miesiącach kulą u nogi dla całego przemysłu. Cierpią z tego powodu zarówno potężne koncerny, jak i małe firmy. Rząd podejmuje działania o charakterze osłonowym lub rekompensacyjnym, ale przynoszą one korzyści głównie największym podmiotom. To co jest symptomatyczne – w ramach dotychczasowych działań osłonowych adresowanych do przemysłu – całkowicie pominięte zostało główne i najpowszechniej stosowane paliwo czyli węgiel kamienny. To prawda, że jest on nieekologiczny, stał się napiętnowany w dobie walki o czystą energię, zmierzamy do jego całkowitego wyeliminowania jako paliwa kopalnego. Ale prawdą jest również, że niemal cała Europa biła się w ubiegłym roku o to nieekologicznie, „wstydliwe” paliwo i dzięki niemu w niemałym stopniu przetrwała trudny z energetycznego punktu widzenia okres ostatniej zimy. Również w Polsce węgiel w ostatnich kilkunastu miesiącach przeżywa dawno nie obserwowany renesans, zaś ilość węgla sprowadzona do naszego kraju w ostatnim roku znacznie przewyższyła wolumeny odnotowywane w „tłustych” latach drugiej dekady XXI wieku. Poza wszelką dyskusją jest fakt, iż koszty zakupu węgla od wybuchy wojny w Ukrainie wzrosły drastycznie.

 

Dlaczego zatem akceptowana jest potrzeba wsparcia przedsiębiorców w zakresie nadzwyczajnie wysokich kosztów zakupu energii elektrycznej czy gazu ziemnego poniesionych w roku 2022 oraz tych, które zostaną poniesione w bieżącym roku, a cały czas nie dostrzega się problemu równie wysokich kosztów poniesionych przez przedsiębiorców w związku ze stosowaniem węgla kamiennego jako głównego lub podstawowego paliwa w ramach realizowanych działalności przemysłowych lub gospodarczych?

 

Energochłonność ma miejsce także w przypadku procesów opartych o węgiel kamienny jako źródło energii lub ciepła. Jedną z branż, w których mamy do czynienia z niezmiernie wysokim wzrostem kosztu zakupu węgla stosowanego w procesie produkcyjnym jest branża produkcji ceramicznych wyrobów budowlanych. Jest to kilkadziesiąt podmiotów, które w 2022 r. zużyły na potrzeby produkcji co najmniej 84 tys. ton węgla. Średni wzrost kosztu zakupu netto 1 tony węgla w grupie najmniejszych zakładów z branży ceramicznej w 2022 r. rdr wyniósł 207% osiągając średnią cenę netto 1570,54 PLN. Cała branża produkcji ceramicznych wyrobów budowlanych na zakup węgla w 2022 r. wydała netto co najmniej 110 mln PLN.

 

Ale poza branżą produkującą ceramiczne materiały budowlane są także branże pokrewne zajmujące się produkcją materiałów ogniotrwałych czy wyrobów silikatowych oraz z betonu komórkowego. Jest również branża rodzajowo odmienna, ale także będąca dużym odbiorcą węgla – branża producentów owoców i warzyw pod osłonami czy branża hodowlana. Szacować można, że wszystkie podmioty zmagające się z niezmiernie wysokimi kosztami zakupu węgla mogły zużyć w 2022 r. nawet ponad 1 mln ton węgla przeznaczając na jego zakup netto przeszło 1,5 mld PLN.

 

Krajowe Zrzeszenie Producentów Materiałów Budowlanych CERBUD stoi na stanowisku, iż fakt poniesienia w 2022 r. oraz fakt ponoszenia także i w bieżącym roku przez wskazane branże ogromnych, zacznie wyższych niż w 2021 r. kosztów zakupu węgla kamiennego jako jedynego lub głównego rodzaju paliwa przeznaczonego na potrzeby realizowanej działalności gospodarczej nie może pozostać dalej ignorowany. Nie może też dłużej trwać dyskryminowanie tej grupy przedsiębiorców jedynie z uwagi na rodzaj stosowanego paliwa.

 

Z tego względu nasza organizacja przygotowała apel do Pana Premiera Mateusza Morawieckiego oraz Pana Ministra Rozwoju i Technologii Waldemara Budy o niezwłoczne przystąpienie do prac nad uruchomieniem rządowego programu rekompensującego wysoki koszt zakupu węgla kamiennego w 2022 r. oraz 2023 r. przez uprawnionych przedsiębiorców należących do branż uzależnionych energetycznie od tego rodzaju paliwa oraz dotkniętych skutkami kryzysu wywołanego wojną w Ukrainie.

 

Z treścią apelu można zapoznać się w poniższym linku: